MEEY 102 | Ders Tanıtım Bilgileri

• Öğr. Gör. Bilge BELLER ÖZÇAM

• Kent kültürü ve kimliğini açıklayabilecek,
• Kentleşmeyi tanımlayabilecek,
• Çevre sorunlarını tartışabilecek,
• Kentsel dönüşümü değerlendirebilecek,
• Kent planlamada halkın rolünü yorumlayabilecektir.

KELEŞ, Ruşen, Kentleşme ve Konut Politikası, Imge Kitabevi, Ankara, 2016.

Ak, D. (2013). Kentler arası rekabette İzmir’in yeri. Ekonomi Bilimleri Dergisi, 5(1), 29–43. (15 sayfa)

Akkar, Z. M. (2006). Kentsel dönüşüm üzerine Batı’daki kavramlar, tanımlar, süreçler ve Türkiye. Planlama, 2, 29–38. (10 sayfa)

Alaş, B. (2009). Marka kent olmak. Retrieved from http://www.izto.org.tr/portals/0/pusuladergisi/2009/05-06/5.pdf (4 sayfa)

Bahçeci, H. I. (2017). Neoliberalizmin kentsel mekândaki tezahürü olarak kentsel dönüşüm. Journal of International Management, Educational and Economic Perspectives, 5(1), 36–47. (12 sayfa)

Bıçkı, D. (2006). Harvey ve Castells’de kent sorunsalı: Politik vizyonu ve sınırlılıkları. UÜ Fen–Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(11), 111–130. (20 sayfa)

Çalğıcı, P. K. (2013). Çevre psikolojisi kavramlarıyla bir filmin analizi: THX 1138. METU JFA, 30(2), 63–80. (18 sayfa)

Çan, M. F. (n.d.). Kentleşme, sanayileşme ve kalkınma etkileşimi. Retrieved from http://fka.gov.tr/sharepoint/userfiles/Icerik_Dosya_Ekleri/FIRAT_AKADEMI/KENTLE%C5%9EME,%20SANAY%C4%B0LE%C5%9EME%20VE%20KALKINMA%20ETK%C4%B0LE%C5%9E%C4%B0M%C4%B0.pdf (11 sayfa)

Çoban, A. N. (2012). Cumhuriyet ilanından günümüze konut politikası. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67(3), 75–108. (34 sayfa)

Demir, S. T. (2017). Modern kültürde kentten kaçmanın ve uzaklara gitmenin sosyolojisi. İnsan & İnsan, 13, 242–252. (11 sayfa)

Durguter, H. (2012). Kent modelleri ve sürdürülebilir kent yönetimi. Turkish Studies, 7(3), 1053–1065. (13 sayfa)

Duru, B. (2001). Gökdelenler ve kent. Prof. Dr. Cevat Geray’a Armağan. Ankara: Mülkiyeliler Birliği Yayınları, 331–362. (32 sayfa)

Erkan, N. E. (2016). Türkiye şehir çalışmaları alanının kavramlar haritası ve tarihi. Strategic Public Management Journal, 3, 43–51. (9 sayfa)

Genç, F. N. (2008). Türkiye’de kentsel dönüşüm: Mevzuat ve uygulamaların genel görünümü. Yönetim ve Ekonomi, 15(1), 115–130. (16 sayfa)

Güler, M. (2011). Kentsel haklar, kapitalizm ve katılım. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(1), 49–71. (23 sayfa)

Gürkaynak, İ. (1983). Çevresel psikoloji: Doğası, tarihçesi, yöntemleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 21(1), 1–9. (9 sayfa)

Harvey, D. (2002). Sınıfsal yapı ve mekânsal farklılaşma kuramı. Alkan, A., & Duru, B. (Der., ve Çev.), 20. Yüzyıl Kenti. Ankara: İmge Yayınevi. (13 sayfa)

Işıkpınar, E. M. (2012). Şehirler ve çevresel psikoloji. Sosyoloji Dergisi, 3(9), 63–106. (44 sayfa)

Karadağ, A., & Mirioğlu, G. (2014). Türkiye’de kentsel dönüşüm politikaları ve uygulamaları üzerine coğrafi değerlendirmeler: İzmir örneği. Ege Coğrafya Dergisi, 20(2), 41–57. (17 sayfa)

Kaypak, Ş. (2013). Küreselleşme sürecinde kentlerin markalaşması ve “marka kentler”. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 14(1), 335–355. (21 sayfa)

Kaypak, Ş. (2013). Modernizmden postmodernizme değişen kentleşme. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 2(4), 80–95. (16 sayfa)

Keleş, R. (1995). Kentleşme ve Türkçe. Dilbilim Araştırmaları Dergisi, 6, 1–5. (5 sayfa)

Kerimoğlu, E. (2017). Yaratıcı ekonominin kentsel alandaki varlığı: Plancının rolü ve farkındalık üzerine. Görüş, 27(2), 109–114. (6 sayfa)

Koca, S. K. (2011). Blokland ve Harvey’in metinlerinin yöntembilim açısından karşılaştırılması. İTÜ dergisi/a, Mimarlık, Planlama, Tasarım, 10(2), 3–14. (12 sayfa)

Koçak, H. (2011). Kent-kültür ilişkisi bağlamında Türkiye’de değişen ve dönüşen kentler. Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi II, 259–269. (11 sayfa)

Koyuncu, A. (2011). Sosyoloji kuramlarında kent. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 25, 31–56. (26 sayfa)

Kuban, D. (1968). Anadolu–Türk şehri: Tarihi gelişmesi, sosyal ve fiziki özellikleri üzerinde bazı gelişmeler. Vakıflar Dergisi, 7, 53–73. (21 sayfa)

Memişoğlu, D., & Kalağan, G. (2016). Yaratıcı kentler ve kentsel yetenek üzerine bir tartışma. İnsan ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(1), 519–536. (18 sayfa)

Olgun, H. B. (2017). Jürgen Habermas, Hannah Arendt ve Richard Sennett’in kamusal alan yaklaşımları. Sosyolojik Düşün, 2(1), 45–54. (10 sayfa)

Özısık, F. U. (2012). Küreselleşme–yerleşme sürecinde kentsel yönetişim: Kalkınma ajansları ve İzmir örneği. Kent Kültürü ve Yönetimi Hakemli Elektronik Dergi, 5(4), 129–145. (17 sayfa)

Öztürk, S., & Osmanoğulları, F. (2016). ‘Blue in the face’ filmi ve modernizm: Kentlilik ve aidiyet üzerinden bir değerlendirme. Mediterranean Journal of Humanities, 1, 261–274. (14 sayfa)

Sevim, B. A. (2010). Walter Benjamin’in kavramlarıyla kültür endüstrisi: “Aura”, “öykü anlatıcısı” ve “flaneur”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(11), 509–516. (8 sayfa)

Soğukuyu, B., & Tunç, A. Z. (2013). Kent kültürüne ve toplumsal yapıya bağlı olarak kentte tipografinin kullanımı (İzmir ve Milano örnekleri). SDÜ GSF Hakemli Dergisi ART–E, 12, 153–172. (21 sayfa)

Tatlıdil, E. (2009). Kent ve kentli kimliği: İzmir örneği. Ege Akademik Bakış, 9(1), 319–336. (18 sayfa)

Tekin, N. (2012). Tüketim temelli hayat tarzları ve gösteri mekânı olarak kentler. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 2, 69–83. (15 sayfa)

Tunçer, P. (2015). Türkiye’de kentleşme politikaları. The Journal of Academic Social Science Studies, 37, 275–290. (16 sayfa)

Türk, S. M. (2015). 20. yüzyıl kent kuramları. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 41–59. (19 sayfa)

Türksoy, Ö. (1986). Çevresel psikoloji, planlama ve bütünleşme. Planlama, 1, 13–17. (5 sayfa)

Yetkin, E., & Yıldırım, M. T. (2017). Ankara’da orta ve üst gelir grubu toplu konut alanlarının çevresel psikoloji bağlamında karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi Part C: Tasarım ve Teknoloji, 5(3), 37–50. (14 sayfa)

Yılmaz, E., & Çitçi, S. (2011). Kentlerin ortaya çıkışı ve sosyo-politik açıdan Türkiye’de kentleşme dönemleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(35), 252–267. (16 sayfa)

Yükselbaba, Ü. (2008). Kamusal alan modelleri ve modellerin bağlamları. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 66(2), 227–271. (45 sayfa)